راه عـباس شدن «9»

اَلسَّلامُ عَلَیکَ اَیُّهَا العَبدُ الصَّالِحُ اَلمُطیعُ للهِ وَ لِرَسولِه وَ لِاَمیرِالمُؤمِنینَ
وَ الحَسَنِ وَ الحُسَینِ صلّی اللهُ عَلَیهِم وَسَلَّم ...
راز مطیع خدا بودن، عبد بودن است،
و راه رشد درمسیر عبودیت، رسیدن به صلاح و همه این مراتب با عمل دراین مسیر
به دست می آید، و عمل بدون اطاعت حاصل نمیشود.
کسی که مطیع خدا و رسول شد، صالح میشود
و کسی که صالح شد، شیرینی عبد بودن را احساس میکند.
نسبت عمل صالح با صفات و ذات انسان:
عمل صالح (المطیع لله) بر روی صفات انسان (الصالح) مؤثر است
و صفات (الصالح) بر روی ذات انسان (العبد)
و این سه، حلقه وار در یکدیگر مؤثرند. برای رسیدن به مقام عبودیت باید صالح بودن
و صلاح به عمل صالح داشت که تجلی اش اطاعت از خدا و رسول است.
.
تو طلایه دار کاروان کربلا هستی، نه اصلا تو طلایه دار عالمینی،
ولی در تصویر شگفت کاروان اسرا هم علم دار تو بودی.
سر تو از همه جلوتر سینه دشمن را می شکافت!
در وصف پیشانی زخمی ات این گونه نوشته اند:"بین عینیه من اثر السجود"
نشان سجده در پیشانی داشتی، نشان بندگی.
در پیشانی تو نشان سجده می تابید؛
و تو در پیشانی کاروان ساجدان، نماینده این عبادت بودی.
در پیشانی زیارتت هم ردپای خدا بر پیشانی داری!
اطاعت را ازخدا و رسول تا امیرالمؤمنین،امام حسن و امام حسین علیهم السلام
پیش بردن و تا کربلا رساندن استقامتی عباسی می خواهد:
"المطیع لله ..." تا ... "والحسین"
عبادت و اطاعت با صبر معنا خواهد شد، همیشه صبر در کنار نماز بوده:
وَاستَعینوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ ... (البقره / 153 _ 45)
.
در پیشانی فراخت اثر سجده بود، مثل ماهی پیدا بود، اصلا ماه در خورشیدچهره ات
تلاقی داشت، چنان که امام صادق فرمودند: "کان بین عینیه اثر السجود"
همه اصحاب عاشورا اهل سجده بودند حتی در آخرین لحظات ودر اوج سجده ها،
آن سجده طولانی در گودال ...
اباالفضل نماینده و علم دار این قافله است ...
.
.
ادامه دارد ...........