راه عـباس شدن «11»
السَّلامُ عَلیکَ وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتهُ وَ مَغفِرَتهُ وَ رِضوانُه وَعَلی روحِکَ وَبَدَنکَ ...
سلام برآن روح بلند عباس و سلام به بدن مطهرش که چند صباحی هم نفس و هم راه او شد.
خوشا این هم نفسی ها و هم راهی ها که امام صادق علیه السلام راهم به سلام وا میدارد،
سلام بر روحش نه فقط، که سلام بر آن پیکری که در جوار او و از فیض نورانیت روحش
کسب بزرگی کرد و لایق شد، لایق سلام امام ...
اکسیری است هم راهی و هم قدمی
خاک بی ارزش و پست به یمن هم راهی چندروزه امام حسین تربت اعلی میشود:
خـاک کـربلا
خاک با نفس حسین فیض می برد ...
خادمان دیرینه و همیشگی که جای خود دارند
"چو هرخاکی که بادآورد، فیضی بُرد از اِنعامت
زحال بنده یادآور که خدمت کار دیرینم"
خاک تا پیش از نشستن در کربلا پست ترین بود
خاک خاک، خاک بی مقدار که سر هر کوی برزنی یافت میشود.
اما خاک کربلا، خاک هرجایی نیست، خاک حرم حسین علیه السلام است
و دیگر خاک نیست، رفیق چند روزه ی زمین کربلا شدن اعتبار اوست.
در کربلا همه از حسین اعتبار میگیرند، حتی خاک ...
پیکر مقدس عباس که جای خود دارد ...
چه لیاقتی دارد این بدن، خوشا بر احوالش و گوارا باد سلام امام بر او ...
.
هرکه با این آستان مرتبط شد عزیز شد،
از "خاک" گرفته تا پیکر "خاکی" عباس.
هر خاکی اینجا شرف حضور یافت، افلاکی شد.
کاش دست دل های خاکی زائرانش را نیز بگیرد، آماده هستی؟
.
.
ادامه دارد ........
دعوت میشوید به
پند استاد