۲۲ مرداد ۹۳ ، ۱۲:۲۰
رفاقت به سبک حبیب «4»
حبیبِ اصحاب
از اصحاب سوال کرد: چرا آمدید کربلا؟
جواب دادند: اتینا لننصر غریب فاطمه.
داستان رفع غربت بود از غریب فاطمه.
رفاقت ها کاش رنگ کربلا داشته باشد.
کاش همه حبیب باشند، رفیق!
آمدند تا حبیب کربلا _حسین علیه السلام _ غریب نباشد.
هفتاد و دو حبیب به پای یک حبیب،
همه جمع شدند تا حبیب دو عالم غریب نماند.
.
حبیبِ قبیله
تک خوری ممنوع!
همه جا رفقا را به یاد داشته باش، حتی در به حسین رسیدن.
بنوش و بنوشان! برس و برسان!
به یاد شب هفتم محرم حبیب که از کربلا خارج می شود.
این جا سفر بازگشت از وحدت به کثرت است، سفر سوم.
من الحق الی الخلق، داستان آبشار و فواره!
فرجام ما "سیر من الحق الی الخلق" است.
برگشتن فواره ها را ننگ نشمارید.
به سمت رفقا رفتن تا دیگران را هم با هدیه ای آشنا کند،
هدیه ای از جنس یاری و همراهی، همراهی با حسین.
.
.
.
ادامه دارد .........
"بر گرفته از کتاب رفاقت به سبک حبیب"
خیلی کوتاه بود روایت تا جایی جلو نرفت !!!
باز هم ممنون...