۲۵ مهر ۹۳ ، ۱۵:۵۰
رفاقت به سبک حبیب «13»
حبیب دیگران ...
حبیب هنوز درس رفاقت می دهد، کلاس همیشگی او دایر است.
حبیب تمام نشدنی است؛ تا حسین، حسین است، حبیب هم حبیب است.
این را باید از زوار حبیب پرسید که ملتمسانه به او می گویند:
"یا حبیب! سجِّل سجِّل زوارک!" حبیب! اسم زوارت را بنویس!
حبیب هنوز در عالم رفاقت سنگ تمام می گذارد
برای کسانی که او را رفیق خود می دانند.
کافی است دست رفاقت به او بدهی، آن وقت حبیب هم تو را به حبیبش،
حسین علیه السلام خواهد رساند.
.
تنها حسین است که دوستی اش فزاینده است.
فزاینده از جنس خیر کثیر، از جنس کوثر.
او فرزند کوثر است.
رقیب را بد نمی داند ...
هر عشقی، هر دوستی و هر محبتی غیور است، تاب رفیق ندارد
جز عشق حسین!
که دائم به دنبال دوستان بیشتر برای جمع دوستانش می گردد.
مثل حبیب!
حبیب به دنبال حبیب دیگر می رود تا بشود حبیبِ حبیب!
و حبیب، خودش به حبیبی وصل است که جان دو عالم به فدایش.
حبیب واصل آستان حبیب کربلا _ حسین علیه السلام _ است
و هرکه را حبیبش، حبیب شود، می رساند، وصل می کند به حسین
شاید برای همین قبر کوچک و قشنگش سرِ راه زوار حسین است،
سرِ کوچه ی عشق.
.
.
.
ادامه دارد ........
"برگرفته از کتاب رفاقت به سبک حبیب"
میهمان ...
