جِئتُکَ یَابنَ اَمیرِالمُؤمنینَ وافِداً اِلَیکُم وَقَلبی مُسَلِّمٌ لَکُم وَتابِعٌ وَاَنَا لَکُم تابِع ....
اقرار کن آمدنت را !!! بگو برای چه آمده ای ...
من لایق لقای خدا نیستم ولی باز آمدم، امید که آماده ام کنی
هرچند آمدنم هم جذبه ی نگاهت بود و با پای خودم نیامدم،
ولی این راهم بگو که هرطور بود خود را به تو رساندم، نگذار تشنه برگردم، ســاقـی!
ای "پسر علی" که نام پدرت قفل شکن این زیارت نامه است!
عَلَیکَ یَابنَ امیرالمؤمنین ، جئتُکَ یَابنَ امیرالمؤمنین
السّلام علیک یا ابالفضل العبّاس بن امیرالمؤمنین ...
ما هرکجا کم بیاوریم نام پدرت را بهانه میکنیم،
در سخت ترین سختی ها یک "یاعلی" بن بست ها را باز میکند.
در حریم توهم با بیان امام صادق علیه السلام با تو سخن میگوییم،گاه گاه نام زلال پدرت،
جان خشکمان را طراوت می بخشد تابدانیم در مقابل که هستیم .
حتی عباس هم که باشی،
در اوج مشکل گشایی ات می شود برای تو کاری کرد وبه تو کمک رساند.
آن چنان که امام صادق علیه السلام در زیارت عمویشان عباس به ما یاد داده اند این فراز را:
"وَ نُصرَتی لَکُم مُعَدَّةُ"
برادر عباس هم یاری می خواست.
"هل من ناصر ینصرنی" که یادمان هست!
"لبیک داعی الله ان کان لم یجبک بدنی عند استغاثتک و لسانی عند استنصارک"
در زیارتش این گونه لبیک گفتیم و سپس عرضه می داریم:
"و قد اجابک قلبی و سمعی و بصری ..."
او تشنه ی لبیک بود
به ما بیاموز راه لبیک را ...
هنوز در زیارت سیدالشهدا نیز به دنبال یار می گردند:
"وَ نُصرَتی لَکُم مُعَدَّةُ حَتّی یُحییَکُمُ الله لِدینِه وَ یَبعَثَکُم
وَ قَلبی لَکُم مُؤمِنُ وَ رَأیی لَکُم تَبَعُ وَ نُصرَتی لَکُم مُعَدَّةُ حَتّی یُحیِیَ اللهُ تَعالی دینَهُ بِکُم"
برادر عباس هم یاری می خواست،
پدرش نیز،
پدرش علی علیه السلام راه کمک را زیبا بیان فرمود:
"أعِینُونی بِوَرَعٍ وَ اجتِهادٍ وَ عِفَّةٍ وَ سَداد" (نهج البلاغه/نامه45)
لیکن مرا یاری کنید به پارسایی_درپارسایی_ و کوشیدن و پاک دامنی و درستی ورزیدن.
راه یاری علی و اولاد علی علیه السلام مشخص شد:
با پرهیزکاری و تلاش فراوان و پاک دامنی و راستی ...
توهم می توانی یار باشی
توهم می توانی یاری کنی، فقط باید بگردی ببینی کدام کار روی زمین مانده
که اگر عباس بود نمی گذاشت آن کار روی زمین بماند.
جایی برای تأمل ...
.......
.......
.......
زیاد نگردید! خودشان نشانه داده اند.
امام صادق علیه السلام فرمودند:
اگر منِ امام صادق، زمان مهدی را درک کنم خادم بارگاهش می شوم.
خادم آستان مهدی شدن امامِ صادق علیه السلام ؟؟؟؟؟
امام صادق خودشان امام بودند،اما امام زمانِ خودشان.
اگر امام صادق در زمان امامِ زمانِ ما باشد خود ماموم است.
شاید راز لطیف این روایت_جدا از دلبری امام زمان برای همه خصوصا اهل بیت_
همین نکته باشد:
"شـنـاخــت امــام زمــان حــیّ "
عباس که جای خود دارد؛ امامِ زمانِ امام حسین هم در زمان امام حسن،
امام حسن علیه السلام است.
و آن زمان که امام حسن امام است،حسین علیه السلام ماموم است وبهترین ماموم.
این همان یاری عباس است که می شود به او کرد،
همان که در سال 61 خود به آن عمل کرد:
" شــنـاخـت امــام زمــانـش و اطــاعــت از او "
.
.
ادامه دارد ...........
