مرا ببر به حرم ...

          مرا ببر به حرم تا نرفته ام از دست

                    علاج واقـعـه قبل از وقوع باید کرد ...

          

تو هم می توانی یار باشی ...

حتی عباس هم که باشی، 

در اوج مشکل گشایی ات می شود برای تو کاری کرد وبه تو کمک رساند.

آن چنان که امام صادق علیه السلام در زیارت عمویشان عباس به ما یادداده اند این فراز را:

"وَ نُصرَتی لَکُم مُعَدَّةُ"

برادر عباس هم یاری می خواست.

"هل من ناصر ینصرنی" که یادمان هست!

"لبیک داعی الله ان کان لم یجبک بدنی عند استغاثتک و لسانی عند استنصارک"

در  زیارتش این گونه لبیک گفتیم و سپس عرضه می داریم:

"و قد اجابک قلبی و سمعی و بصری ..."

او تشنه ی لبیک بود

به ما بیاموز راه لبیک را ...

هنوز در زیارت سیدالشهدا نیز به دنبال یار می گردند:

"وَ نُصرَتی لَکُم مُعَدَّةُ حَتّی یُحییَکُمُ الله لِدینِه وَ یَبعَثَکُم

وَ قَلبی لَکُم مُؤمِنُ وَ رَأیی لَکُم تَبَعُ وَ نُصرَتی لَکُم مُعَدَّةُ حَتّی یُحیِیَ اللهُ تَعالی دینَهُ بِکُم"

برادر عباس هم یاری می خواست،

پدرش نیز،

پدرش علی علیه السلام راه کمک را زیبا بیان فرمود:

"أعِینُونی بِوَرَعٍ وَ اجتِهادٍ وَ عِفَّةٍ وَ سَداد" (نهج البلاغه/نامه45)

لیکن مرا یاری کنید به پارسایی_درپارسایی_ و کوشیدن و پاک دامنی و درستی ورزیدن.

راه یاری علی و اولاد علی علیه السلام مشخص شد:

با پرهیزکاری و تلاش فراوان و پاک دامنی و راستی ...

توهم می توانی یار باشی 

توهم می توانی یاری کنی، فقط باید بگردی ببینی کدام کار روی زمین مانده

که اگر عباس بود نمی گذاشت آن کار روی زمین بماند.

جایی برای تأمل ...

.......

.......

.......

زیاد نگردید! خودشان نشانه داده اند.

امام صادق علیه السلام فرمودند:

اگر منِ امام صادق، زمان مهدی را درک کنم خادم بارگاهش می شوم.

خادم آستان مهدی شدن امامِ صادق علیه السلام ؟؟؟

امام صادق خودشان امام بودند،اما امام زمانِ خودشان.

اگر امام صادق در زمان امامِ زمانِ ما باشد خود ماموم است.

شاید راز لطیف این روایت_جدا از دلبری امام زمان برای همه خصوصا اهل بیت_

همین نکته باشد:

"شـنـاخــت امــام زمــان حــیّ "

عباس که جای خود دارد؛ امامِ زمانِ امام حسین هم در زمان امام حسن،

امام حسن علیه السلام است.

و آن زمان که امام حسن امام است،

حسین علیه السلام ماموم است و بهترین ماموم .

این همان یاری عباس است که می شود به او کرد،

همان که در سال 61 خود به آن عمل کرد:

" شــنـاخـت امــام زمــانـش و اطــاعــت از او "

طلسم شیطان ترس از مرگ است ...

راز قربت را، یاران

در قربان گاه بر سرهای بریده فاش می کنند

و میان ما و حسین همین خون فاصله است.

میان حسین و یاران نیز همان خون فاصله بود

و جز خون ...

بگذار بگویم که طلسم شیطان ترس از مرگ است

و این طلسم نیز جز در میدان جنگ نمی شکند.

مردان حق را خوفی از غیر خدا نیست و این سخن را اگر

در میدان کربلاییِ جنگ نیازمایند، چیست جز لَعقی بر زبان ؟؟؟

اما ای دهر!

اگر رسم بر این است که صبر را جز در برابر رنج نمی بخشند 

و رضای او نیز در صبر است، پس این سرِ ما و تیغِ جفای تو ...

شمربن ذی الجوشن را بیاور و بر سینه ی ما بنشان تا سرمان را از قفا ببرد

و زینب را نیز بدین تماشاگه راز بکشان.

"برگرفته از کتاب فتح خون"

"السلام علی شریکة الحسین"

      شکسته بال ترینم،کبود می آیم

          من از محله ی قوم یهود می آیم ...

زیارت اربعین ...

در "زیارت اربعین"

جمله ای بسیار پر معنا وجود دارد وآن این است:

" وَ بَذَلَ مُهجَتَهُ فیکَ لِیَستَنقِذَ عِبادَکَ مِنَ الجَهالَةِ "

فلسفه فداکاری حسین بن علی(علیه السلام)

در این جمله گنجانده شده است.

زیرا به خدای متعال عرض می کند که این بنده تو _این حسین تو_

خون خود را نثار کرد تا مردم را از جهالت نجات بدهد

" وحَیرَةِ الضَّلالَةِ "

مردم را از سرگردانی و حیرتی که در گمراهی است نجات بدهد.

"مقام معظم رهبری"